تیم ملی پرورش اندام هفته گذشته با کسب 2 طلا، 3 نقره، یک برنز و دو عنوان چهارمی بین 57 کشور شرکت کننده در شصت و هشتمین دوره مسابقات قهرمانی جهان برازیلیا برزیل به مقام نائب قهرمانی دست یافت.
حضور در این رقابت ها بهانه ای شد تا سایت فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام به سراغ ملی پوشان و مربیان تیم اعزامی برود و با طرح 3 سوال جام شصت و هشتم جهان را موشکافانه تر مورد بررسی قرار دهد.
از مسافران جهانی پرسیدیم:
- نقاط ضعف مسابقات جهانی 2014 برزیل چه بود؟
- از چه نکته ای به عنوان نقطه قوت یاد می کنید؟
- آیا از کسب نتیجه بدست آمده رضایت داشتید؟
پاسخ آنها چنین بود:
علی تبریزی (مربی تیم اعزامی(
- روز مقدماتی شرایط برگزاری مناسب نبود. استیج نور پردازی جالبی نداشت، ضمن اینکه زمان بندی مسابقات هم روال مناسبی نداشت و ورزشکاران برای روی "سن" رفتن انتظار زیادی می کشیدند.
- نقطه مثبت میزبانی برزیل، مهمان نوازیشان بود.
- با توجه به پروراز طولانی مدت که باعث شد بدن بچه ها تا حدودی افت کند، نایب قهرمانی نتیجه درخشانی محسوب می شود. فراموش نکنیم از تیم 9 نفره ایران 8 نفر به فینال اوزان خود راه یافتند. در یک وزن هم اگر نماینده ما بیمار نمی شد قطعاً به فینال راه می یافت.
محمد نصیری (مربی تیم اعزامی(
- عدم رعایت قانون توسط تیم مصر که با یک تیم خارج از روابط و 20 نفره شرکت کرده بود
- نسبت به دوره گذشته تیم ما پیشرفت 4 امتیازی داشت.
- در مجموع از نتیجه کسب شده راضی هستم. نماینده های ما با وجود مشکلاتی که بود خیلی خوب ظاهر شدند و با مصری ها جنگیدند.
وحید اکبرزاده (مربی تیم اعزامی(
- استقبال کم تماشاچی ها، برگزاری ضعیف مسابقات و نور پردازی بد، تاخیرهای خسته کننده در اجرای مسابقات از نقاط ضعف میزبانی بود.
- هر چند در اوزان 80 و 90 کیلو گرم می توانست قضاوت ها بهتر صورت بگیرد، اما روز هم رفته داوری ها کم اشتباه بود. مسابقات هم به لحاظ کمی و کیفی در سطح بالایی برگزار شد.
- اگر نفوذ عادل فهیم نبود و مصری ها 2 تیم نمی آوردند قطعاً ما قهرمان می شدیم.
مهدی عیاری (طلا وزن 95- کیلو گرم(
- در کل همه چیز خوب بود.
- ــــــــــ
- همان چیزی اتفاق افتاد که می خواستم. تلاشم را کردم و خدا خواست که قهرمان شدم. خدا را شاکرم.
مهدی حیدری (نقره وزن 70- کیلو گرم)
- بنظرم داروی مسابقات جانبدارانه بود. بیشتر به جای اینکه به بدن ورزشکاران رأی بدهند به ملیتش رأی می دادند! به قهرمانان برزیلی نگاه محبت انگیزی وجود داشت! تماشاگران هم در حد مسابقات جهانی نبودند.
- میزبانی خوب و حضور پر تعداد قهرمانان در اکثر اوزان نقطه مثبت بود.
- فکر می کردم قهرمان شوم، اما با توجه به دوری ام از مسابقات جهانی، به نظرم مقام دوم جهان هم خوب است. در مورد نتیجه تیمی هم باید بگویم که قهرمانی حق ایران بود. مصری ها با 20 ورزشکاری که با خود آورده بودند در واقع خلاف مقررات عمل کردند.
بابک اکبرنیا (نقره وزن 80- کیلو گرم)
- مسیر طولانی و داوری های ضعیف از نقاط منفی سفر بود.
- به نظرم میزبانی خوب بود.
- مدال طلا حق من بود. در امتیازات تیمی هم ایران شایستگی قهرمانی را داشت. اگر در فدراسیون جهانی کرسی داشته باشیم به این راحتی نمی توانند حق بچه های ایران را بخورند.
اسحاق قویدل (نقره وزن 100- کیلو گرم)
- داوری ها کاملاً سلیقه ای بود. میزبانی نه چندان مطلوب و محل اسکان هم خیلی تعریف نداشت.
- نقه قوت خاصی ندیدم.
- می توانستم طلا بگیرم. نفر اول که 20 کیلو گرم از من سنگین تر بود در حد طلا نبود. داوران به من کم لطفی کردند. این ناداوری ها در سایر اوزان هم وجود داشت. قهرمانی حق ایران بود، با توجه به پرواز طولانی و شرایطی که بچه ها داشتن و قضاوت های نه چندان عادلانه، در مجموع نایب قهرمانی مقام خوبی بود.
سجاد نیکنام (برنز وزن 75- کیلو گرم)
- داوری رابطه ای و نفوذ بی حد و حصر نایب رئیس مصری فدراسیون جهانی باعث ضعف در برگزاری مسابقات بود.
- میزبانی برزیلی ها به نسبت میزبانی مراکش (2013) حداقل در بحث مهمانداری بدتر بود و من به آنها نمره 16 می دهم.
- من به حریفانم نباختم، به نفوذ عادل فهیم باختم. اگر می دانستم که قصد دارند طلا را به حریف مصری بدهند اصلاً نمی آمدم. حریف من اصلاً باورش نمی شد که مرا شکست داده و به نظر نائب قهرمانی تیم ایران با توجه لشکر کشی مصری ها دست کمی از قهرمانی ندارد.
خلیل اسدی (چهارمی وزن 90- کیلو گرم)
- میزبانی ضعیف و معطلی های خسته کننده پیش از آغاز مسابقات و ناداوری ها مسائل بد و منفی این میزبانی بود.
- مسابقات از لحاظ کفیت و کمیت بسیار مطلوب بود.
- اگر در تیم ایران یک نفر قربانی ناداوری شده باشد، آن یک نفر من بودم. رقابت نزدیکی با مصر داشتم، حداقل باید نقره می گرفتم. البته ناداوری ها در همه رشته ها وجود دارد. عبدولی در کشتی فرنگی بیشترین ضرر را از جانب ناداوری متحمل شد. در بخش تیمی هم ما باید قهرمان می شدیم نه مصر که با دو تیم آمده بود.
علی رستمی (چهارمی وزن 80- کیلو گرم)
- پرواز طولانی و مشکلاتی که تا رسیدن به برازیلیا داشتیم، میزبانی برزیل در قیاس با مسابقات آسیایی سریلانکا خیلی ضعیف بود.
- حضور رئیس فدراسیون به همراه تیم ملی نقطه مثبت سفرمان بود.
- در بدترین شرایط باید دوم می شدم، داوران داوران به من کم لطفی کردند، اصلاً فکر چهارمی را نمی کردم.
منبع: فدراسیون پرورش و اندام