مدت زمان لازم برای خواندن این مطلب: 5 دقیقه
صدها و یا شاید هزاران محصول در بازار وجود دارند که وعدههایی مبنی بر چربی سوزی سریع و آرام میدهند. واقعیت این است که بسیاری از این محصولات چربی سوز نیستند، بلکه پول شما را میسوزانند. در این میان برخی محصولات چربی سوز وجود دارند که به شدت مضر بوده و ممکن است برای برخی افراد کشنده باشند. بااینحال، بسیاری از افراد زمانی را برای تحقیق در مورد بازده و ایمنی محصولات سپری نکرده و محصولات را بدون تحقیق خریداری میکنند.بهعنوان یک مربی ورزشی، شما نباید محصولات مضر یا بیتاثیر را به سایر افراد توصیه کنید. بیایید به بررسی برخی از محصولاتی که بهطور رایج برای کاهش چربی بدن استفاده میشوند، بپردازیم: ال ـ کارنیتین، کافئین، افدرین و رژیمهای غذایی کم کربوهیدرات و سرشار از پروتئین.
ال ـ کارنیتین
کارنیتین نقش بسیار مهمی را در سوزاندن چربیها برای تأمین سوخت ایفا میکند. بدین دلیل است که ال ـ کارنیتین به یکی از محبوبترین مکملها تبدیلشده است. هرچه میزان کارنیتین دریافتی بیشتر باشد، میزان چربی سوزی بیشتر خواهد بود. ورزشکاران به این محصول علاقه دارند، زیرا وابستگی به چربی برای تأمین سوخت موردنیاز بدن منجر به سوزانده شدن کربوهیدراتها شده و استقامت هوازی را افزایش میدهد. مطالعات اخیر نشان میدهند که در افراد ورزشکار و افراد متوسط، استفاده از مکملهای کارنیتین تأثیر چندانی بر متابولیسم چربی یا کربوهیدرات در طی استراحت یا تمرین ندارد. علیرغم استفاده از ال ـ کارنیتین در هزاران محصول کاهش وزن، این ماده چربی سوزی یا کاهش وزن کمکی نمیکند.
ماهوانگ و افدرین
افدرین اصلیترین ماده تشکیلدهنده ماهوانگ است که یکی از مواد اصلی موجود در مکملهای کاهش وزن است. افدرین با افزایش آزادسازی آدرنالین در بدن متابولیسم را افزایش میدهد. آدرنالین بر آزادسازی گلوکز از کبد و اسیدهای چرب از ذخایر چربی بدن تأثیر داشته و میتواند فراوانی و استفاده از گلوکز و چربی برای تولید ATP را افزایش دهد. متأسفانه، آدرنالین میتواند تأثیری منفی بر بدن داشته باشد.
چندین مطالعه نشان دادهاند که افدرین در ترکیب با کافئین میتواند به کاهش وزن افراد چاق کمک کند. این نتایج تا حدودی محدود هستند، زیرا تمام افراد حاضر در این مطالعات چاق بودند و ترکیب بدنی آنها مورد ارزیابی قرار نگرفت. فقط وزن بدن و شاخص حجم بدن (BMI) بهعنوان معیار مقایسه در نظر گرفته شدند. آیا این نتیجه برای افرادی که چاق نیستند نیز قابلتعمیم است؟ نتیجه مشخص نیست. به نظر میرسد که ترکیب افدرین/کافئین منجر به کاهش وزن میشود، اما تحقیقات بیشتری برای ارزیابی تأثیر آن بر حجم بدن نیاز است. تمام مطالعات نشان میدهند که افدرین باید به همراه کافئین مصرف شود تا بر کاهش وزن تأثیر داشته باشد.
تحقیقات زیادی برای اطمینان از مضرات و عوارض جانبی افدرین نیاز نیست. FDA بیش از 1400 گزارش مربوط به عوارض جانبی حاصل از مصرف افدرین دریافت کرده است. مشکلات پزشکی مربوط به افدرین شامل فشارخون بالا، ضربان قلب نامنظم، بیخوابی، لرزش، سردرد، سکته، حمله قلبی و مرگ هستند.
توصیه میشود از مصرف مواد حاوی افدرین خودداری شود، زیرا این مواد عوارض جانبی خطرناکی داشته و تأثیر آنها بهطور دقیق مشخص نشده است. اگر قصد دارید افدرین مصرف کنید، عوارض جانبی را میتوانید با مشورت با پزشک به حداقل برسانید.
کافئین
کافئین دارویی است که بهطور رایج در سراسر جهان بهکاربرده میشود و اثر محرک دارد. کافئین منجر به افزایش هوشیاری، کاهش فشار حاصل از تمرین و کاهش زمان واکنش میگردد. کافئین همچنین بهعنوان یک چربی سوز نیز استفاده میگردد.
کافئین با افزایش متابولیسم اسیدهای چرب عمل کرده و میزان متابولیسم کربوهیدرات (گلوکز) را در طی تمرینات هوازی کاهش میدهد. تمام مطالعات انجامشده بر روی تأثیر کافئین در طی تمرینات هوازی به بررسی میزان گلیکوژن ماهیچهای پرداخته و بدین نتیجه رسیدهاند که گلیکوژن بعد از مصرف فقط 150 الی 250 میلیگرم کافئین از بین میرود. افزایش وابستگی به چربی و کاهش وابستگی به گلوکز و گلیکوژن منجر به افزایش استقامت تمرین گردیده و خستگی را به تعویق میاندازد. علاوه بر این، مصرف کافئین قبل از تمرین منجر به استفاده از چربیهای بدن برای تأمین کالری موردنیاز میگردد.
کافئین عوارض متعددی نیز دارد. دوز بالای کافئین (بیش از 15 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن) میتواند باعث کاهش ضربان قلب، افزایش فشار، زودرنجی، بیخوابی و مشکلات گوارشی شود. علاوه بر این، کافئین مادهای ادرارآور است که آزادسازی هورمون آنتی دیورتیک را مهار میکند. در پی این امر، کلیهها مایعات بیشتری در مقایسه با شرایط عادی دفع کرده و بدن با کمبود آب مواجه میشود.
کافئین یکی از بهترین چربی سوزهای موجود است. نهتنها به کاهش وزن کمک میکند، بلکه در صورت استفاده قبل از تمرینات هوازی میتواند چربی سوزی را افزایش داده و مدتزمان تمرین را با به تعویق انداختن خستگی افزایش دهد. کافئین تأثیری بر تمرینات غیر هوازی ندارد. همواره کافئین را با دوز پایین استفاده کنید. در صورت بروز هرگونه حساسیت یا عوارض جانبی با پزشک خود مشورت کنید.
رژیمهای غذایی کتوژنیک (پروتئین زیاد/کربوهیدرات کم)
در سالهای اخیر، بسیاری از افراد مصرف پروتئین زیاد (بیش از 35 درصد کالریها) و محدودیت کربوهیدراتها برای افزایش چربی سوزی رو توصیه میکنند. این افراد از روشهای متعددی استفاده میکنند، اما اغلب بر این باور هستند که اگر بدن شما کربوهیدرات کافی برای مصرف بهعنوان سوخت نداشته باشد، از چربی استفاده کرده و چربی بیشتری خواهد سوزاند.
واقعیت این است که شواهد علمی برای حمایت از این نظریه وجود ندارد. که بخش زیادی از وزن مربوط به کاهش گلیکوژنها (کربوهیدرات ذخیرهشده) خواهد بود که در ماهیچهها و کبد وجود دارند، اما این کاهش وزن ناشی از کاهش آب بوده و چربی به شمار نمیرود. بنابراین، این روش به بهبود ترکیب بدنی یا سلامتی کمک نخواهد کرد. اگرچه بدن وابستگی بیشتری به اسیدهای چرب آزاد برای تأمین سوخت خواهد داشت، اما بااینحال، وابستگی به آمینواسیدها (پروتئین) کاهش مییابد. بنابراین، اگرچه شما ممکن است چربی بیشتری بسوزانید، حجم عضلات از بین رفته نیز بیشتر خواهد بود. علاوه بر این، افرادی که از رژیمهای غذایی با محدودیت کربوهیدرات استفاده میکنند، میزان انرژی کمتری داشته و در طی تمرین بهسرعت خسته میشوند. این بدین معناست که تمرینات کوتاه و با شدت کمتری خواهند بود.
تقریباً تمام دانشمندان ورزشی معتقدند که تمرین برای مدت طولانی به پروتئین بیشتری در مقایسه با RDA نیاز دارد. بسیاری از تحقیقات نشان میدهند که افرادی که تمرینات قدرتی سنگین انجام میدهند 0.6-0.8 گرم پروتئین بیشتری به ازای هر 450 گرم از وزن بدن خود نیاز دارند و این میزان برای ورزشکاران استقامتی اندکی کمتر است. این میزان 35 الی 40 درصد کمتر از کالری دریافتی از طریق رژیمهای غذایی کتوژنی میباشد. شواهدی مبنی بر تأثیر این روش بر افزایش چربی سوزی وجود ندارد.
همانطور که کربوهیدرات مازاد در بدن بهصورت چربی ذخیره میشود، پروتئین مازاد نیز به چربی تبدیل خواهد شد. این جمله که “کربوهیدرات باعث چاقی میشوند” حاصل تبلیغات عرضهکنندگان رژیمهای غذایی کتوژنی هستند. کربوهیدراتها همواره منبع اصلی کالری بدن هستند. کربوهیدراتها به ویژهها کربوهیدراتهای پیچیده حتی درصورتیکه بیشازحد مصرف شوند نیز بهندرت به چربی تبدیل میشوند و کافی است فرد پروتئین کافی مصرف کرده و از حد مجاز کالری تجاوز نکند.
تالیف:
تنورز (اقتباس از مقالهای از سایت issaonline.com)
جالب بود مرسی
مقاله عالی و بدرد بخور بود مرسی از شما