مکمل هایی برای مقابله با عدم حساسیت به انسولین

مدت زمان لازم برای خواندن این مطلب: 4 دقیقه

چربی‌‌ها خیلی سمج هستند. شما از رژیم غذایی، تمرین و ریکاوری دقیق استفاده کرده و بااین‌حال، عدد ترازو هیچ تغییری را نشان نمی‌‌دهد. این شرایط بسیار ناامیدکننده بوده و انگیزه شما برای تمرین را کاهش می‌‌دهد. من نیز همانند بسیاری از افراد با این مشکل مواجه بودم، اما بعدها بدین نتیجه رسیدم که عامل دیگری مانع از کاهش وزن می‌‌شود و آن قند خون است. زمانی که بدن شما در تنظیم میزان قند خون با مشکل مواجه باشد، کاهش چربی بدن بسیار دشوار خواهد بود. در این مقاله، به بررسی دلیل این مسئله خواهیم پرداخت.

زمانی که غذا می‌‌خورید، پانکراس شما هورمونی به نام انسولین تولید می‌‌کند. انسولین به داخل جریان خون آزاد می‌‌شود؛ به سلول‌‌هایی نظیر سلول‌‌های ماهیچه‌‌ای منتقل‌شده و به آن‌ها اعلام می‌‌کند که زمان خارج کردن قند از جریان خون به‌عنوان سوخت فرارسیده است. انسولین همچنین به سلول‌‌های چربی منتقل شده و به آن‌ها اطلاع می‌‌دهد که باید گلوکز جذب و آن را ذخیره کنند. انسولین همچنین می‌‌تواند مانع از آزادسازی چربی از ذخایر چربی گردد.

افرادی که همواره در حال تغذیه بوده و انرژی دریافتی را به‌طور کامل نمی‌‌سوزانند، ممکن است با مقاومت نسبت به انسولین مواجه شوند. افزایش میزان انسولین در بدن باعث ازکارافتادن گیرنده‌‌های آن می‌‌شود. این‌یک سیکل نامطلوب است که طی آن پانکراس به بدن دستور می‌‌دهد تا انسولین بیشتری تولید کند، اما سلول‌‌ها به این دستور واکنش نمی‌‌دهند. انسولین سپس همانند هورمونی عمل کرده و به سلول‌‌های چربی دستور می‌‌دهد تا گلوکز خون را به‌صورت چربی ذخیره نمایند. اگر شما قندها را ذخیره کرده و مانع از تجزیه چربی شوید، با افزایش وزن مواجه خواهید شد.

معمولاً، به افرادی که نسبت به انسولین مقاوم هستند توصیه می‌‌شود که تمرین کنند، زیرا انتقال‌دهنده‌های گلوکز در عضلات که به انسولین واکنش می‌‌دهند، می‌‌توانند به‌طور مستقل از انسولین نیز عمل کرده و میزان قند خون بدن را دفع کنند. اما در این میان افرادی وجود دارند که تمرین کرده و رژیم غذایی مناسبی دارند، اما همچنان با مشکلات مربوط به قند خون مواجه هستند.

برای این دسته از افراد مکمل‌‌های قدرتمندی وجود دارد که حساسیت نسبت به انسولین را بهبود می‌‌بخشد. من بسیاری از آن‌ها را امتحان کرده‌‌ام و عملکرد بسیار خوبی دارند. بیایید به بررسی این مکمل‌‌ها بپردازیم.

مکمل‌‌هایی که با عدم حساسیت نسبت به انسولین مقابله می‌‌کنند

• رزوراترول (50-500 میلی‌‌گرم در روز تا 3 گرم در روز): رزوراترول (Resveratrol) یک پلی فنول طبیعی است که می‌‌تواند مانع از التهاب و مقاومت نسبت به انسولین گردد. بررسی‌‌ها نشان می‌‌دهند که این مکمل، انسولین و گلوکز خون را کاهش می‌‌دهد. رزوراترول حساسیت نسبت به انسولین را با افزایش جذب گلوکز بهبود می‌‌بخشد. این ماده به فعال‌سازی انسولین کمک نموده و انتقال‌‌دهنده‌‌های گلوکز را به غشای سلولی منتقل می‌‌کند. تمام این فرایندها به کمک پروتئینی به نام SIRT1 و گیرنده انرژی AMPK انجام می‌‌شوند که با هم فعالیت کرده و متابولیسم گلوکز PGC1a را تقویت می‌‌کنند. این مکمل را باید صبح و عصر با دوز 500 میلی‌‌گرم استفاده کنید.
• بربرین (100 میلی‌‌گرم در هر وعده‌‌غذایی): بربرین (Berberine) یک ماده شیمیایی است که در گیاهان یافت شده و دریافت گیرنده‌‌های انسولین و انتقال‌‌دهنده‌‌های گلوکز در مغز را بهبود می‌‌بخشند. بربرین استفاده از گلوکز در سلول‌‌های چربی و ماهیچه‌‌ای را نیز افزایش داده و جذب گلوکز در سلول‌‌های روده را کاهش می‌‌دهد. استفاده از این مکمل به مدت یک ماه می‌‌توان به کاهش گلوکز خون در حالت ناشتا کمک کرده و شاخص مقاومت نسبت به انسولین و میزان سیتوکین التهابی را کاهش می‌‌دهد. کاهش میزان سیتوکین التهابی منجر به کاهش میزان گلوکز خون و افزایش حساسیت نسبت به انسولین می‌‌گردد. اگر قصد دارید بربرین را به برنامه غذایی خود اضافه نمایید، در ابتدا با 100 میلی‌‌گرم قبل از وعده‌‌های غذایی شروع کنید.
• Citrus Bergamot (پانصد میلی‌‌گرم صبح و عصر): این مکمل مشتق لیمو و پرتقال تلخ است و منجر به کاهش استرس و مقاومت نسبت به انسولین می‌‌شود. بررسی‌‌ها نشان می‌‌دهند که این مکمل متابولیسم گلوکز و حساسیت نسبت به انسولین را بهبود بخشیده و میزان گلوکز خون را تا 22 درصد کاهش می‌‌دهد . این امر از طریق فعال‌سازی AMPK انجام می‌‌شود. شایان‌ذکر است که AMPK حسگر و تنظیم‌‌کننده انرژی بدن است. اگر قصد دارید از این مکمل استفاده کنید، 500 میلی‌‌گرم از آن را صبح و عصر مصرف نمایید.
• کرومیوم پیکولینات (500-1000 میلی‌‌گرم به‌صورت ناشتا در صبح): کرومیوم پیکولینات یکی از مشتقات کروم است که در تنظیم قند خون نقش دارد. در دهه 1950 محققان بدین نتیجه رسیدند که استفاده از مکمل‌‌های کروم منجر به رفع مقاومت نسبت به گلوکز گردیده و عملکرد انسولین را تقویت می‌‌کند. کروم در مطالعات متعددی موردبررسی قرارگرفته است و بررسی‌‌ها نشان می‌‌دهند که این ماده منجر به بهبود پیام‌‌رسانی انسولین می‌‌شود. سایر مطالعات نیز نشان داده‌‌اند که تأثیر کروم بر مقاومت نسبت به گلوکز به دلیل تأثیر مستقیم آن بر پیام‌‌رسانی انسولین و متابولیسم گلوکز هستند. کروم می‌‌تواند متابولیسم گلوکز در آدیپوسیت‌‌ها را افزایش داده و می‌‌تواند منجر به افزایش سه الی هشت برابری تحریک گیرنده‌های انسولین گردد. علاوه بر این، کروم انتقال گیرنده گلوکز (Glut4) به غشای سلولی در شرایط مقاومت به انسولین را افزایش می‌‌دهد. بنابراین کروم نیز یکی از موادی است که می‌‌تواند متابولیسم گلوکز را در افرادی که بدن آن‌ها با مقاومت نسبت به انسولین مواجه است، افزایش دهد. این مکمل را می‌‌توانید به میزان 500 الی 1000 میلی‌‌گرم صبح به‌صورت ناشتا مصرف کنید.

جمع‌‌بندی

من Citrus Bergamot و کرومیوم پیکولینات را صبح استفاده کرده و بربرین را به همراه شام مصرف می‌‌کنم. Citrus Bergamot میزان گلوکز ناشتا را در مدت چند روز کاهش می‌‌دهد. تمام این مکمل‌‌ها عملکرد خوبی دارند. انجام تمرینات مناسب و استفاده از رژیم غذایی مناسب و عدم کاهش وزن حس بسیار ناامیدکننده‌‌ای است. اگر بدن شما نسبت به انسولین مقاومت نشان می‌‌دهد، یک یا دو مورد از این مکمل‌‌ها را به رژیم غذایی خود اضافه کرده و به مدت دو ماه این روند را ادامه دهید تا به نتایج مطلوب دست‌یابید.

تالیف:

تن‌ورز (اقتباس از مقاله‌ای از سایت elitefts.com)