مدت زمان لازم برای خواندن این مطلب: 3 دقیقه
سیاستمدار آمریکایی، بازیگر و ورزش‌کار
آرنولد آلویس شوارتزنگر معروف به آرنولد شوارتزنگر متولد ۳۰ جولای ۱۹۴۷ یک بدنساز، هنرپیشه سینما و سیاستمدار آمریکایی متولد اتریش است. وی در ابتدا به‌واسطه نقش‌هایی که در فیلم‌های اکشن و فانتزی ایفا می‌کرد شهرت یافت ولی در ادامه بین سال‌های 2003 تا 2011 به‌عنوان فرماندار کالیفرنیا هم انتخاب شد و همین موضوع شهرت وی را بیش‌ازپیش کرد.
شوارتزنگر به‌عنوان بلوط اتریشی در جهان بدنسازی شهرت پیدا کرد و در آن دوران بی‌رقیب بود. وی اولین جایزه بدنسازی خود تحت عنوان قهرمان بخش آماتور مستر یونیورس را در سال 1967 به دست آورد. سپس برای شرکت در مسابقات بزرگ‌تر و انجام تمرینات در سال ۱۹۶۸ به کالیفرنیا مهاجرت کرد. وی پیش از بازنشستگی خود توانست چهار عنوان قهرمانی دیگر در مستر یونیورس کسب نماید و در مسابقات حرفه‌ای مستر المپیا هم موفق به کسب مقام قهرمانی در شش سال متوالی بین سال‌های 1970 تا 1975 شد. وی با بازگشت به سطح اول مسابقات بدنسازی دنیا در سال 1980 و شرکت در مسابقات مستر یونیورس سبب تعجب همگان شد. وی کتاب‌های متعددی به چاپ رسانده است که موضوع بیشتر آن‌ها بدنسازی است که دراین‌بین می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: اتوبیولوژیکال آرنولد: آموزش بدنسازی (با همکاری داگلاس کنت هال – 1977) و دائره‌المعارف بدنسازی مدرن (با همکاری بیل دابینز – 1998).
درعین‌حال، شوارتزنگر رؤیای دوران کودکی خود که بازیگری در سینما بود را هم دنبال کرد. وی در اولین فیلم خود، به نام هرکول در نیویورک (۱۹۷۰) نقش اول فیلم را بر عهده داشت، اما بازیگر دیگری وظیفه صداگذاری شخصیت آرنولد را بر عهده داشت. سرانجام شوارتزنگر توانست شخصیتی جذاب و شوخ‌طبع شگفت‌انگیزی را در فیلم مستند پمپاژ آهن (۱۹۷۷) از خود به نمایش بگذارد که همین فیلم مقدمه‌ای برای حضور درخشان وی در فیلم کونان بربر (۱۹۸۲) شد. او با بازی در فیلم ترمیناتور (نابودگر) (1984) به یک ستاره بین‌المللی دنیای سینما تبدیل شد و در قسمت‌های بعدی این مجموعه در سال‌های 1991 و 2003 هم نقش اصلی فیلم را بر عهده داشت. از دیگر فیلم‌های وی می‌توان به مواردی همچون غارتگر (1987)، پلیس کودکستان (1990)، یادآوری کامل (1990)، دروغ‌های حقیقی (1994) و روز ششم (2000) اشاره کرد.
شوارتزنگر در سال ۱۹۸۳ به‌عنوان یک شهروند آمریکایی شناخته شد و در سال 1986 با خبرنگاری به نام ماریا شریور ازدواج کرد. وی در دهه ۱۹۹۰ به‌شدت در حزب جمهوری‌خواه در دو سطح ایالتی و ملی فعالیت کرد و در سال ۲۰۰۳ به‌عنوان فرماندار کالیفرنیا انتخاب شد. شوارتزنگر در اوایل دوران فرمانداری خود چندین اقدام محدودکننده برای اثبات محبوبیت خود، به‌خصوص در حزب کارگر، انجام داد. بااین‌وجود وی در سال ۲۰۰۶ دوباره برای فرمانداری کالیفرنیا انتخاب شد. وی در حوزه محیط زیست اقدامات برجسته‌ای برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در کالیفرنیا انجام داد و از اصلاح روند تقسیم مجدد حوزه‌های انتخاباتی و تغییراتی در فرمت‌های سیاسی اولیه ایالت حمایت کرد.
فرمانداری وی با دوران کسری بودجه عظیم ایالات‌متحده همراه بود که در سال ۲۰۰۹ این میزان کسری بودجه به رقم ۲۶ میلیارد دلار رسیده بود. علی‌رغم تصویب طرح‌های کاهش هزینه‌های خدماتی و کاهش حقوق کارمندان به‌منظور ریشه‌کن کردن بحران مالی، اقتصاد ایالت همچنان به مبارزه ادامه داد و شوارتزنگر هم از تصویب این قوانین رنج می‌برد. به دلیل محدودیت‌های زمانی، وی در سال ۲۰۱۰ برای انتخابات مجدد فرمانداری شرکت نکرد. در ماه می سال ۲۰۱۱، شوارتزنگر و شریور، اعلام کردند که از هم جداشده‌اند. چند روز بعد مشخص شد که شوارتزنگر از یکی از مستخدمین خانه خود دارای فرزندی بوده است. در پی این اقدام شریور درخواست طلاق داده بود.
اگرچه شوارتزنگر هنرپیشگی را موقتاً کنار گذاشته بود تا تمام توجه خود را به سیاست معطوف کند ولی در سال ۲۰۱۰ در فیلم اکشن بی‌مصرف‌ها که چندین ستاره پیشین ژانر اکشن هم در آن حضور داشتند، به ایفای نقش پرداخت. وی در سری‌های بعدی این فیلم در سال‌های 2012 و 2014 هم حضور داشت. در فیلم آخرین جایگاه (۲۰۱۳) توانست پس از گذشت ده سال مجدداً بازی در نقش اول را بر عهده بگیرد. شوارتزنگر با بازی در کنار سیلوستر استالون در فیلم اکشن نقشه فرار (2013) مجدداً به یک ستاره تبدیل شد. فیلم دیگر وی به نام سابوتاژ توانست رتبه اول فروش را در ژانر اکشن درام در آن دوران به خود اختصاص دهد. شوارتزنگر در سال 2015 با بازی در فیلم نابودگر: جنسیس مجدداً نقش ترمیناتور را احیا کرد.
در ماه جولای سال ۲۰۱۱ موزه‌ای اختصاصی تحت عنوان زندگی شوارتزنگر در خانه وی در دوران کودکی در شهر تال کشور اتریش افتتاح شد. یک سال پس‌ازآن، شوارتزنگر کتاب زندگینامه خود را با همکاری پیتر پتر تحت عنوان ” به یادآوری همه‌چیز: داستان حقیقی زندگی باورنکردنی من” منتشر کرد.
تالیف:
تن‌ورز (اقتباس از مقاله‌ای از سایت britannica.com)
در صورت استفاده از این مقاله، نام و آدرس تن‌ورز را به عنوان منبع ذکر کنید.
