برای پاسخ به این سوال، در ابتدا باید به بررسی فرایند تولید هورمون‌های آنابولیک (آنابولیک به هورمون‌هایی گفته می‌شود که متابولیسم‌های سازنده را افزایش می‌دهند) بپردازیم. هورمون‌ها پیام رسان‌های شیمیایی هستند که از یک بافت آزاد شده و از طریق جریان خون برای تغییر فعالیت‌های سلول‌های دیگر به بافتی دیگر ارسال می‌شوند. هر هورمون سلول‌های هدف خاصی دارد که مخصوص بوده و دارای گیرنده‌هایی می‌باشند که می‌توانند به هورمون متصل شده و پیام آن را تعیین کنند. هورمون‌ها همچنین عملیات سلول‌های هدف را با تغییر انواع، یا میزان فعالیت آنزیم‌های مهم و پروتئین‌ها تغییر می‌دهند.
هورمون‌ها را می‌توان در سه گروه تقسیم‌بندی کرد:
- مشتقات آمینواسید: این نوع از هورمون‌ها از آمینواسیدهای تیروزین و تریپتوفان سنتز می‌شوند.
- هورمون‌های پپتیدی: این گروه هورمون‌های مورد علاقه بدنسازان می‌باشند که از این میان می‌توان به هورمون رشد و انسولین اشاره کرد.
- هورمون‌های استروئیدی: این رده شامل هورمون‌های تستوسترون می‌باشد. آن‌ها از نظر ساختاری مشابه کلسترول بوده و توسط دستگاه تولید مثل مردانه و زنانه آزاد می‌شوند.
شایان ذکر است که به منظور تاثیرگذاری هورمون‌ها بر روی سلول خاص، آن‌ها باید به گیرنده‌های سلول هدف متصل شوند. این گیرنده‌ها مولکول‌های پروتئینی می‌باشند. هر سلول دارای گیرنده‌هایی برای پاسخ به هورمون‌های مختلف می‌باشد.
هورمون های آنابولیک در بدن عبارتند از:
تستوسترون، انسولین و هورمون رشد.
هورمون رشد آمینواسیدی است که از غده هیپوفیز قدامی در مغز ترشح می‌شود. این هورمون، رشد سلولها را با افزایش سنتز پروتئین سرعت می‌بخشد. اگرچه هر سلول واکنش مختلفی به هورمون رشد نشان می‌دهد، سلول‌های ماهیچه‌ای در مقایسه با سلول‌های دیگر بیشتر تحت تاثیر این هورمون قرار دارند.
اصلی‌ترین عوامل رشد توسط هورمون رشد غیرمستقیم می‌باشند: سلول‌های کبد به حضور هورمون رشد با سنتز و آزادسازی سوماتومدین واکنش می‌دهند. در فیبرهای ماهیچه‌ای، IGF-1 میزان جذب آمینواسید و تبدیل آن‌ها به پروتئین‌های جدید را تسریع می‌کند. این تاثیرات به سرعت رخ می‌دهند و بعد از خوردن غذا مهم می‌باشند. هورمون رشد همچنین در چربی سوزی نیز تاثیر دارد و این امر بعد از خوردن غذا و زمانی که گلوکز خون به سطح عادی باز می‌گردد رخ می‌دهد. اساسا، ترشح هورمون رشد در ابتدای شب در بالاترین میزان خود می‌باشد و بدین دلیل است که خوابیدن به موقع همواره توصیه می‌شود. زمانی که ما خواب خود را کاهش می‌دهیم، تاثیرات هورمون رشد را متوقف می‌کنیم و این امر مانع از توانایی ما برای افزایش حجم ماهیچه می‌گردد.
بنابراین، تقویت کننده‌های هورمون رشد مکمل‌هایی هستند که تولید طبیعی هورمون رشد در بدن را افزایش می‌دهند. در واقع، افزودن سه هورمون آنابولیک به تغذیه می‌تواند دستیابی شما به نتایج مورد نظر را افزایش دهد. تولید انسولین به نوع تغذیه بستگی دارد. هورمون رشد به همراه تستوسترون آزاد می‌شود بنابراین انجام دادن اقدامات یا ورزش‌هایی که به افزایش تستورسترون منجر شوند می‌توانند میزان هورمون رشد را افزایش دهند. در این راستا، استفاده از تقویت کننده‌های هورمون رشد می‌تواند تولید طبیعی هورمون رشد را افزایش دهد. علاوه بر تاثیر این هورمون به رشد ماهیچه، هورمون رشد به عنوان مکمل جلوگیری از پیری نیز استفاده می‌شود.
مزایای تقویت کننده‌های هورمون رشد:
- افزایش حجم ماهیچه
- افزایش چربی سوزی
- مشارکت در تنظیم متابولیسم بدن
- جلوگیری از پیری
این تاثیرات ناشی از خود هورمون می‌باشند و به مکمل ارتباطی ندارند. اما ویژگی جلوگیری از پیری بیشتر به نوع مکمل بستگی دارد. هدف از استفاده از این مکمل‌ها تنظیم ترشح طبیعی هورمون رشد می‌باشد. ترکیبی از مکمل‌های طبیعی، تغییر در رژیم غذایی و تکنیک‌های ورزشی می‌توانند دستیابی به نتایج را تسریع بخشند. جلوگیری از پیری نیز یکی از طبقه‌بندی‌های جدید مکمل‌ها می‌باشد و امروزه مکمل‌های طبیعی متعددی وجود دارند که در این راستا از محبوبیت خاصی برخوردارند.
زمان و میزان مصرف مکمل‌های هورمون رشد:
دو نوع مکمل هورمون رشد وجود دارند:
آن‌هایی که منجر به افزایش حجم ماهیچه می‌گردند و آن‌هایی که منجر به جلوگیری از پیری می‌شوند. آن‌ها به صورت پودر، کپسول و قرص عرضه می‌شوند. در بسیاری از فرمول‌ها مواد غذایی متنوعی نظیر آرژینین و ارنیتین وجود دارند و این محصولات در میان اولین تقویت کننده‌های هورمون رشد بودند که به عنوان مکمل‌های بدنسازی در دهه 80 وارد روانه بازار شدند.
زمان مصرف این محصول معمولا قبل از خواب و با معده خالی می‌باشد. طبق معمول برای کسب اطلاعات در مورد میزان مصرف محصول به دستورالعمل آن مراجعه نمایید.
تالیف و ترجمه تن ورز
لطفا در صورت کپی این مقاله، نام و آدرس تن ورز را به عنوان منبع ذکر نمایید.
